Tijdens een coachingsessie wordt er gepraat, worden er vragen gesteld, antwoorden gezocht en gelukkig ook vaak gevonden. Er worden inzichten gevonden, waarmee een coachee weer verder kan.
De laatste jaren is wandelcoaching als coachvorm steeds bekender geworden en ik ben vanaf het begin dat ik ervan hoorde voorstander. Want tegenover elkaar zitten en moeten praten vind ikzelf ook al ongemakkelijker en dan ben ik nog niet eens de coachee.
Tijdens een wandeling kan een gesprek veel gemakkelijker tot stand komen en zijn stiltes eigenlijk nooit ongemakkelijk. Je kent vast dat gevoel wel wanneer je met iemand in gesprek bent en er ineens een stilte valt. Hoevaak komt het dan niet voor, dat je allebei probeert die stilte te vullen. Met vaak onnodige woorden, die eigenlijk nergens op slaan en niets toevoegen.
Tijdens een wandeling, bij voorkeur in de natuur, zijn die stiltes totaal niet ongemakkelijk. Er is genoeg te zien en de stiltes voelen veel natuurlijker. Ze moeten er vaak ook gewoon zijn om even iets te laten bezinken of om tot rust te komen.
We zijn in onze maatschappij natuurlijk ook heel erg gewend geraakt aan input van buiten. Er is altijd geluid, er is altijd ruis. En wanneer er stilte is, proberen we die zo snel mogelijk in vullen met geluid. Maar de stilte kan juist zoveel brengen en duidelijk maken. Gewoon even zitten met jezelf in stilte kan zoveel rust brengen.
Tijdens de wandeling hoef je elkaar niet de hele tijd aan te kijken. Oogcontact kan, vooral wanneer je iemand nog niet zo goed kent, ongemakkelijk zijn. Wanneer je wandelt kijk je voor je, je kijkt om je heen en het lijkt en blijkt zoveel gemakkelijker te praten.
Coachees bevestigen dit ook vaak; het wandelen wordt als erg fijn ervaren. Dat de natuur hier natuurlijk een handje bij helpt moge duidelijk zijn. Wanneer iemand na een drukke werkweek of vanuit een druk thuis de natuur inloopt, komt hij of zij al snel tot rust. Deze ontspanning helpt ook al veel.
Daarnaast kom je in de natuur vaak tot hele mooie en nuttige inzichten, wanneer je goed kijkt. We kunnen gebruik maken van bomen en materialen uit de natuur als oefening; een simpel kruispunt van verschillende paden kan inzicht geven bij het maken van moeilijke keuzes.
In de herfst vallen de bladeren, maar ieder voorjaar komen er weer nieuwe aan struiken en bomen. Dit simpele inzicht heeft mijzelf al zo vaak geholpen, wanneer ik even in een minder leuke tijd zat.
Heb je al langer het gevoel, dat je vastzit, dat je niet verder komt? Misschien moeten er keuzes gemaakt worden of moet je je leven weer oppakken na een ziekte of burnout. Wie weet kan een of meerdere keren samen wandelen jou weer op het juiste pad brengen en zie je door het bomen het bos weer.
Neem vrijblijvend contact op, zodat we samen kunnen kijken hoe ik je verder kan helpen. Je ben van harte welkom!
Comentários